Dag 10 : dinsdag 15 maart, Senderos de Buena Vista

Vannacht de brulkikkers en nachtzwaluwen veelvuldig gehoord omdat we vanwege de warmte alle ramen hebben openstaan. Om ongeveer 5 uur houden zij op en nemen de brulapen en vogels het over.

We staan om 6.00 uur op en zien weer een strak blauwe hemel. Omdat het geprogrammeerde bezoek aan het mysterieuze gebied van de Vulcano Rincón de la Vieja om onduidelijke redenen niet uitgevoerd wordt besluiten we wandelend het uitgestrekte terrein te gaan verkennen.

Bij het ontbijt nemen we 4 sneetjes geroosterd brood mee zodat we tussen de middag niet vroegtijdig terug behoeven als we ergens midden in de wandeling zitten. Met de rugzak op vertrekken we om 7.30 uur naar de waterval in de Rio Sahical, die het terrein aan de noord-westzijde begrenst. Al spoedig zien we een vijftal toekans vliegen en in een boom zitten. Dat die vogels met zo’n grote snavel kunnen vliegen verwondert je. Zo gauw we in de open vlakte komen merken we hoe heet de zon al is. Extra zonnebrandcrème aanbrengen lijkt ons verstandig en ook zetten we onze petten op. Het is een open, sterk geaccidenteerd terrein en vooral een helling op moeten we af en toe in de schaduw van een boom wat rust nemen. Naast de weg zien we twee grote leguanen in de zon op een rots liggen. We wandelen totdat we bij het riviertje de Rio Sahical komen en vinden spoedig de weg naar de Boringuen waterval. Over de rivier is een hangbrug gespannen en ook de toegang tot de waterval gaat over zo’n brug. We  besluiten dan naar Spa, waar de warmwaterbronnen, zwembad en sauna zijn, te gaan. Het is maar een wandeling van een half uur en we ontmoeten daar enkele ander reisgenoten,die via een andere weg daar ook te voet heen gegaan zijn. Alex is er ook, hij kwam op de rug van een witte schimmel. Gelukkig is er ook een restaurantje en we genieten daar van de heerlijke koffie. De verschillende zwembaden zijn aangebracht boven de rivier en rondom voorzien van hardhouten plankieren (zie onderstaande foto). Het is verleidelijk om hier in de schaduw te blijven zitten, maar we besluiten toch maar terug te wandelen. We eten onze proviand in de schaduw bij een beekje dat het pad overspoelt. Even later zien we een Mot-mot vogel. Het lijkt net of hij het middenstuk van zijn staart mist. Via twee slingerende wandelpaden komen we bij de hangbrug uit. We volgen hem nog een keer en zien een paartje Black Guan, dat zijn op kalkoen lijkende zwarte vogels die ook hoog in de boomtoppen verblijven. Even verder valt ons oog op twee Squirrel Cuckoo’s en zijn we getuigen van de paring.

Terug bij de bar nemen we eerst een fris drankje voordat we naar onze lodge gaan. Kwart over twee zijn we terug en rusten uit op het bankje op de waranda. Het is nog zo warm dat ik best nog even wat blouses van mij kan wassen. Terwijl Anneke op bed rust ga ik even zwemmen in het inmiddels volgelopen zwembad. Onze reisgenoten Harm en Cox de Jong hebben de hangbrug nog niet ontdekt en met hen leg ik deze  tocht nog een keer af. Gevieren kijken we daarna onder het genot van een drankje naar de zonsondergang en zien en passant nog enkele toekans.

Het diner van deze avond is voor ongeveer 50% gelijk aan dat van gisteren. De limonade is nu rood en het nagerecht is een lekkere kokoskoek. Na afloop langs de receptie gegaan om af te rekenen zodat dat morgenochtend niet hoeft.

Dag 11 : woensdag 16 maart, Guaitil – Playa Sámara

Vannacht zoveel lawaai van de nachtzwaluwen dat ik er een keer uitgegaan ben om zo’n beest van het dak te verjagen. Bij het licht worden horen we op enige afstand de brulapen weer luidkeels hun territorium verdedigen.

De koffers hebben we gisteravond weer klaargemaakt. Om 7.00 uur ontbijt en een klein uurtje later zijn we weer, hobbel de bobbel, op weg naar Liberia. Plotseling een stop. Alex springt de bus uit en vangt een slang die over de weg kroop en inmiddels in de struiken verscholen zit. Als we tegen negenen in Liberia aankomen is het onbewolkt en warm.

We gaan nu door vlak droog land. Er ligt veel rommel langs de weg onder veelal geel bloeiende bomen. We rijden via Filadelfia – Santa Cruz – Santa Barbara naar Guaitil. Dit dorpje is bekend door de beschilderde potten en schalen die de hier wonende afstammelingen van indianen maken. We stoppen in het dorp bij een cafeetje. De koffie duurt wat lang want een koffiezetapparaat heeft men niet en de bekers moeten eerst weer omgespoeld worden voordat een volgende koffie kan krijgen. De prijs per kopje is 150C (ca. 30 eurocent). Prachtig deze eenvoud, het wisselgeld gunnen we hen van harte. We lopen een pad in en zien daar de mensen hun producten maken en verkopen. De mango’s liggen hier op de grond voor het oprapen. We eten er enkele en kopen een ingekerfde kalabas. Het is inmiddels weer schroeiheet geworden en we kopen daarom ook nog twee flesjes gekoeld sap. Goed elf uur verlaten we Guaitil, rijden een kilometer of tien terug en gaan nu verder in zuidelijke richting via Nicoya naar Playa Sámara. Gedurende de laatste 25 kilometer zijn de hellingen van de heuvels veelal begroeid met dadelpalmen. Omstreeks het middaguur zijn we in Sámara. We horen dat onze chauffeur ons na het uitladen zal verlaten, met de bus. Snel met de pet rondgegaan en bij het vertrek wordt hem dit aangeboden.

We verblijven in Hotel Giada. De voorzijde ziet er niet echt uitnodigend uit, maar de meer naar achteren gelegen kamers zijn uitstekend. Eindelijk een stoel zonder houten zitting! De kamer heeft gelukkig een goed werkende airco wat bij deze hitte ook noodzakelijk is. Het zwembad met ligstoelen (zie onderstaande foto) ligt voor ons terrasje en we kunnen dus zo vanuit de kamer een duik in nemen.

We vragen Alex hoe het programma er voor de komende dagen uit ziet nu de bus weg is.. Wij vragen hem naar de mogelijkheid om dolfijnen te bekijken.

Na het uitpakken en opfrissen eten we heerlijke pizza’s op het terras van het hotel en lopen we daarna de 200 meter lange straat af naar de Stille Oceaan. Al pootje badend lopen we langs het prachtig brede strand waar nagenoeg geen mensen zijn. Het zeewater is warm! We gaan terug om onze badkleding te halen en verblijven daarna een tijd in de branding. De zon is te heet om in te gaan liggen. We genieten, zittende op een boomstam in de schaduw van een palmboom, van het mooie uitzicht. Na een klein uurtje keren we terug en kopen een verpakt ijsje. Dat hebben we deze vakantie nog niet gehad.