Naar Mount Elgon NP, Kakamega NP en Tanzania 

Dag 10: We hoeven vandaag maar een klein traject naar het oosten af te leggen zodat het vertrek om 9.00 uur is. Het vertrek uit Cherengani Hills gaat voor de meesten bij een koerier achter op z'n fiets. Deze fietsen hebben in plaats van een bagagedrager een dik schuimrubberen kussen. De truck volgt de fietsers tot in het dorp. We maken een stop in een wat grotere plaat: Kitale en daar lukt het om het boek Birds of Kenya te kopen. Nu hoef ik bij het vogels observeren niet meer het boek van Marcus te lenen, maar kan aantekeningen maken in  mijn eigen boek. We proberen te internetten maar de verbindingen zijn meestal zó traag dat je de meeste tijd zit te wachten. Ook kopen we wat wasbakjes, want met 20 man en soms 1 kraan is het erg behelpen. Voor de lunch arriveren we op de Delta Cresent campsite aan de voet aan Mount Elgon. 's Middags over de camping gewandeld en vogels gespot: bijeneter, een wielewaalsoort en dezelfde soort blauwfazantjes als ik thuis in mijn kamervolière heb zitten! Aan het einde van de dag begint het te regen en onder het eten wordt dat een flinke bui. Voor het eten nog een potje klaverjassen, lang niet gedaan. We gaan vroeg naar bed en ontdekken dat de regen niet alleen buiten is geweest. Jan zijn slaapzak vertoont grote natte plekken.  Er valt gelukkig nog in te slapen.

Dag 11: 's Morgens veel condens in de tent omdat de ventilatieflappen aan de voor- en achterzijde van de tent vanwege de regen dicht moesten blijven. De ventilatieopening in de afgeschermde nok geeft te weinig frisse lucht. Het is droog en wederom zonnig zodat alles snel opdroogt. Met 3 Landrovers vertrekken we om 8.00 uur naar het Mount Elgon National Park. Een enkele buffel, waterbok en verschillende apen kruisen ons pad. We stoppen bij het pad dat naar de Kitumgrot gaat, lopen dat op en gaan bij het licht van zaklantaarns de groot in. Het wordt steeds donkerder en het krioelt er van de vleermuizen. Na ca 200 meter is het pikdonker en zijn we op de plaats waar 's nachts olifanten regelmatig komen om zout te likken. Sporen aan het plafond laten dit zien. We keren terug naar de auto's, rijden een klein stukje verder en klimmen naar de Making'enygrot met waterval. Margreet krijgt onderweg een tak in haar linker oog en verwondt haar ooglid. Gelukkig hebben we twee verpleegkundigen in ons gezelschap die het ooglid deskundig ontsmetten en verder verzorgen. (Na een paar dagen was alles weer mooi geheeld).  We rijden verder, komen bij een mooi uitzichtpunt en genieten van de prachtige vlinders en de bomen met de rode bloemen (Retrenia Abesinica, ook wel de Red Hot Poker genoemd). Rond 14.00 uur zijn we terug op de camping. Ik heb daar een portret van Kip getekend onder zijn voorwaarde "dat het geen nikker wordt"! Hij was tevreden en toonde het trots aan iedereen. 

Dag 12: We verlaten om 8.20 uur de campsite en rijden via Kitale, waar we even kunnen "winkelen", in zuidelijke richting naar Kakamega National Reserve. In Kitale naar huis gebeld. Net na de middag arriveren we op Udo's camp in het park. Een alleraardigste plek, maar met minimaal sanitair. Onder leiding van een gids is het mogelijk om een wandeling van 2 of 4 uur te maken. De 2-uur wandeling gaat door het enige stuk oorspronkelijk regenwoud in Oost Afrika. Er valt 2000 mm regen per jaar en er leven o.a. meer dan 330 vogel- en 400 vlindersoorten. We zien drie soorten apen hoog in de bomen, nieuw voor ons is de roodstaart aap. Ook worden we gewezen op de verschillende bomen waaronder enkele zeer grote.

Dag 13: We staan om 5.00 uur op omdat we een lange rit moeten maken naar Tanzania en het onzeker is hoe lang je bij de grens moet wachten. Daarom gaat het lunchpakket mee de bus in. Via Kisumu rijden we door diverse kleine plaatsjes (foto rechts)naar Kisii waar gestopt wordt bij een zeepsteenfabriekje waar ze mooie sculpturen maken. Ook hier moet onderhandeld worden over de prijs die men wil betalen. Om goed 13.00 uur gaan we de grens over bij Isebania. Het invullen van de exitkaarten voor Kenia en de toegangskaarten voor Tanzania doen we in de bus. Fotograferen is bij de grens niet toegestaan, maar wel mogen we buiten bij de bus wachten. Marcus gaat met de passen op stap om de vereiste stempels te halen. Gelukkig gaat de afhandeling snel. Rond drie uur komen we op Tambo's campsite in Musoma aan.  We kamperen op het strand van het Victoria meer! Het gebouwtje links is nieuw en heeft 3 (koude) douches en 3 toiletten, alles goed verzorgd. Zwemmen in het meer kan niet vanwege Bilharzia in het water. Er zijn ook plastic tuinstoelen met rugleuning waar ieder gretig gebruik van maakt. 's Avonds genieten we van de zonsondergang.