van Dulm

De agrarische bedrijvigheid heeft van oudsher het gezicht van de gemeente bepaald. Landbouw, tabaks- en fruitteelt waren belangrijke bronnen van inkomsten, maar er was ook veeteelt en visserij.
Ambachtslieden waren er ook, zo blijkt uit het jaarverslag van 1876: 14 bakkers, 1 blikslager, 3 bloemkwekers, 1 horlogemaker, 4 huisschilders, 12 kleermakers, 4 kuipers, 1 leerlooier, 1 mandenmaker, 15 metselaars, 11 schoenmakers, 1 sigarenmaker, 7 slachters, 8 smeden, 8 strodekkers, 26 timmermannen, 5 wagenmakers, 1 zadelmaker en 1 zeeftenmaker.
In 1820 was er een bierbrouwerij in het dorp Valburg, die al enige jaren niet echt floreerde en in 1825 opgeheven werd. Inmiddels was er in 1822 een nieuwe bier- en azijnbrouwerij in Zetten opgericht.

In 1851 waren er in de gemeente 166 bunders boomgaard, al werden er in die jaren veel boomgaarden gerooid en klaar gemaakt voor de tabakscultuur. De opbrengst van tabak was in die tijd gunstiger dan van fruit. Al in 1865 vraagt W. Breunisse van de Tabaksdrogerij te Slijk-Ewijk toestemming om gebruik te mogen maken van stoomtoestellen.

De tabaksteelt, al in Herveld sinds 1698 , beleefde in 1880 een hoogtepunt als het bepote oppervlak stijgt tot 160 hectare. Zodoende was Valburg vroeger een belangrijk centrum voor de tabakscultuur met een groot aantal tabaksplanters. De teelt was zeer arbeidsintensief en kinderarbeid kwam regelmatig voor. De Tabac de Valbourg' werd zelfs in Parijs op reclameaffiches geroemd om zijn hoge kwaliteit. Tijdens de Eerste Wereldoorlog beleefde de tabaksteelt weer een opleving. De bijenteelt en het houden van schapen waren toen eveneens bestaansbronnen van belang. .

Rond 1610 werd de eerste tabak in Nederland geteeld. In 1660 is er sprake van tabaksteelt in Huissen en in 1676 in Bemmel. Al snel gaat men er toe over om belasting te heffen op handel in tabak. Hiervoor werden tabakswagen ingericht waar men verplicht de tabak moest laten wegen. Er werden waagmeesters aangesteld om daarop toe te zien. Huissen had ook een waag. Er was daar waagdwang en er moesten uitvoerrechten worden betaald om de Huissense tabak in Arnhem te mogen verhandelen. Maar tot 1816 was er sprake van flinke smokkel.

Om de tabak in deze streken te kunnen laten groeien is een vorstvrije period van 90 - 120 dagen nodig. Dit betekent dat als er vroeg gezaaid werd, de jonge plantjes goed tegen de vorst beschermd moesten worden. De kans op schade aan het gewas door andere weersomstandigheden was ook groot. Zo wordt in 1808 melding gemaakt van hagelslag in de tabak, ofwel schade als gevolg van hevig onweer met hagelstenen,

De tabaksbladeren werden geoogst, te beginnen bij de onderste bladeren. In ieder blad werd een ongeveer 10cm lange insnijding gemaakt door de middennerf zodat de bladeren aan spijlen geregen konden worden om te drogen. Dit gebeurde in zogenaamde tabaksschuren, met in de wanden ventilatieopeningen die opengezet konden worden. In de Betuwe, waar veel kleinschalige tabaksteelt was, lieten de tabaksplanters de tabak vooral drogen op de deel of zolder van hun boerderijen. Vanaf 1870 ging de tabaksteelt ten onder door de import van goedkope tabak uit Nederlands-Indië. Daardoor kwam de glastuinbouw er voor in de plaats.