Bij
restaurant Denizkz stappen we in de boot en gaan
weg naar Kaunos
We
hebben lekker geslapen. De bedden zijn tot nu toe overal goed geweest, zij
het wat kort. Als we om zeven uur opstaan is het weer onbewolkt!
Als
we om 8.30 uur vertrekken moeten we eerst een deel van de route (30km),
tot aan de Eucalyptuslaan, weer terugrijden. Wel wat laat maar toch, om
9.10 horen we het goedemorgen van onze reisleider. We rijden door een
vruchtbare streek en gaan op weg naar Dalyan. Op sommige velden staat
sesam in schoven te drogen.
Om
10.00 uur een koffiestop bij het Ley Ley special Restaurant. Er staan nog
meer bussen. Als we de koffie afrekenen voel je je gepakt door de hoge
prijzen. De ooievaars die rond het restaurant rondlopen kunnen dat gevoel
niet uitwissen. Snel naar buiten en weg hier. Na 10 minuten staan we bij
restaurant Denizkz. Die koffiestop was dus geheel overbodig, kennelijk
spelen horeca en busondernemingen elkaar zo het geld toe.
Nadat
we onze voorkeur voor het warme deel van de lunch hebben kenbbaar gemaakt
stappen we in een tot overdekte rondvaartboot omgebouwde houten
vissersboot. We varen ove
r de Dalyan çayi en zien op enkele plaatsen door
de verrekijker ijsvogels en dodaars. Onderweg zien we hoog boven ons de in
de rotsen (foto rechts)uitgehouwen grafmonumenten met Ionische zuilen
(Lycische koningsgraven) van de Cariërs. Ze stammen uit de 3e
eeuw voor Christus. We varen verder over de waterwegen tussen het hoge
riet en passeren een afzetting om zoutwatervissen uit het zoetwater te
weren. Korte tijd later leggen we aan en gaan van boord voor een wandeling
naar de overblijfselen van Kaunos. Het laatste stukje
pad loopt wat omhoog
en bij het warme weer valt dat sommigen niet mee. Bülent legt uit wat er
zoal te zien valt een laat ons op eigen gelegenheid het terrein verkennen.
Anneke en ik verkiezen het om in de schaduw
van het lager gelegen
meertje (foto rechts),
nog een overblijfsel van de vroegere haven, te kijken naar de vogels rond
en in het water. We tellen bijna 30 dodaars, 1 flamingo, zomertalingen,
meerkoeten, rietzangers en 2 ijsvogels. In een poeltje koesteren zich een
twintig schildpadden in de zon. Om 13.00 uur verzamelen we weer en lopen
via een ander pad de heuvel af naar de boot. We varen naar Dalyan en mogen
daar driekwartier rondkijken; niet veel te beleven. Per boot terug naar
het restaurant voor de Turkse lunch.
Tegen
drie uur rijden we weer. Over een eerder door de reisleider aangekondigde
mogelijkheid tot zwemmen horen we niets meer. Enkele dames hebben dus s
morgens hun badkleding voor niets aangedaan.
Om
16.00 zijn we in Fethye en rijden naar het Graf van Amyntas. Het
laatste stukje weg loopt stijl omhoog. Om bij het graf te komen moeten we
een flink aantal treden ophoog. Sommigen zien daar van af, zeker nu ze
horen dat het daarboven erg stinkt. Je hebt vanaf de treden wel een
mooi zicht op Fethiye.
zicht
op Fethiye
