Naar Lake Nakuru, Kembu's campsite en Lake Baringo

Dag 5: De vorige dag hadden we al gemerkt dat de truck niet wou starten: accu's defect. Gelukkig is het een diesel en laat hij zich met een flinke duw door allen aan het draaien brengen. Het wordt vandaag een lange rit waarbij we de Great Rift Valley oversteken en in zuidelijke richting naar Lake Nakuru rijden. We komen hier voor de middag aan en rijden direct naar de bewaakte picknick plaats vanwaar je een prachtig uitzicht over het meer hebt. Honderdduizenden flamingo's kleuren de oevers van het  meer roze. Ook duizenden pelikanen houden zich daar op. We rijden een eind langs het meer en zien veel ooievaars en apen. Opeens in de verte een neushoorn; één van de Big Five! We kunnen hem met de truck dicht benaderen. Wat een machtig gezicht zo'n kolossaal beest in de vrije natuur. Ver weg zien we giraffen. De lucht begint te betrekken als we aan het meer foto's van flamingo's maken. Ze steken prachtig af tegen de donkere lucht. Tegen het einde van de game drive gaan we op zoek naar luipaarden. Eerst stuiten we op massa's pelikanen, zelfs hoog in de bomen. Het begint wat druilerig te worden als we een aantal 4x4 terreinauto's zien stilstaan. Wij sluiten ons bij hen aan en zien rechts van de weg twee spelende luipaarden. De afstand is te groot en het licht te gering om er een foto van te maken. We hebben de Big Five (buffel, olifant, neushoorn, leeuw en luipaard) binnen 5 dagen gezien! Nu snel 1½ uur naar het noorden rijden. Op Kembu's (=Kameleon) campsite zetten we de tenten op. 's Avonds zitten we met z'n allen bij de bar gezellig te kletsen. 

Dag 6: Vanochtend brengen we, vergezeld van een gids, een bezoek aan de Kenana Primary School. Deze is in 1957 opgericht door de Ierse eigenaar van de Kenana-farm waarbij we kamperen. Zo konden de kinderen van de arbeiders die bij hem werkten goed onderwijs krijgen. Het hoofd van de school Samuel Ngusi leidt ons rond en geeft uitleg. Sommige kinderen moeten 7 km lopen voor ze op school zijn. De school begint om 7.00 uur. Het eerste uur wordt besteed aan huiswerk, want daar is thuis geen gelegenheid voor. Alle kinderen dragen het zelfde schooluniform om onderscheid tussen arm en minder arm op te heffen. De Ksh 700,- per jaar voor het 1e kind (400 voor ieder volgend kind) kan een groot aantal ouders niet betalen. De kinderen van groep 1 t/m 3 zingen voor ons. Wij antwoorden met de canon Vader Jacob! We doen ook nog twee yells. Ter afsluiting bezoeken we de klas van groep 8  en komen in het kantoor van het hoofd der school. Velen van ons storten Ksh 1000 in de schoolpot of geven schriften en ander schoolmateriaal. We lopen vervolgens terug naar de farm, waar 700 Friese koeien gehouden worden en zien de melkinrichting en de veevoederbereiding. Tenslotte komen we bij de vrouwen van de arbeiders. Iedere dag komen zij vrijwillig bijeen om wol te verven en voorwerpen te breien. Deze worden verkocht en geëxporteerd. Terug bij de tenten blijkt de truck nog niet terug van de reparatie. We krijgen bericht dat het een uur later wordt. Ik gebruik de tijd om te tekenen, anderen om te zonnen. Na de lunch vertrekken we. Nieuwe accu's voor de truck komen over twee dagen in Eldoret aan. 

We gaan verder noordwaarts naar het Lake Baringo, waarbij we van de hoogvlakte weer afdalen naar een lager gelegen gebied. De temperatuur loopt daarom flink op en het gebied wordt steeds droger. Onderweg kopen we lekkere honing in tweedehands whiskyflessen voor Ksh 100. Het laatste deel van de weg naar de camping heeft veel te lijden gehad van de grote massa's water die in de regentijd naar het meer stroomt. Bruggen zijn niet meer bruikbaar en grote delen van de weg zijn weggeslagen. We banen ons met de truck een weg door een droge rivierbedding. Laat in de middag arriveren we op het zanderige Roberts Camp aan de oever van het Lake Baringo. We slaan onze tenten 100 meter van het meer op. 's Avonds eten we ijs of nemen een milkshake aan de bar.

Dag 7: We blijven twee nachten aan het Lake Baringo. 's Nachts horen we de nijlpaarden vlak bij onze tenten. Jan en ik gaan er om 6.00 uur uit om te zoeken naar de hippo's; we horen ze wel maar zien ze in het duister niet. Daarna begin ik om 7.00 uur samen met Ria, Annie en gids Joseph aan een natuurwandeling van ongeveer twee uur. Onderweg zien we verschillende kleine vogels, krijgen uitleg over de werking van een termietenheuvel en de honingbalken in de bomen. Ook ontdekken we een das in een boom. Na 2 uur wandelen: ontbijten en de was gedaan. Daarna wandelt de gehele groep naar drie boten met buitenboordmotoren die naast de camping liggen. We varen over het 6 meter diepe meer langs de kust en speuren naar vogels.We zien o.a. verschillende soorten ooievaars, purperreigers en de grootste reiger: de Giant. Ook ontdekken we struisvogels. Onderweg ontmoeten we een visser in een soort papyrusbootje; in zijn handen heeft hij plankjes die als peddel dienst doen. De gidsen kopen wat vissen van hem. We varen door naar de plek waar de hippo's verblijven en weldra zien we hun ogen en neusgaten boven het water uit steken. We proberen dichterbij te komen maar zij weten ons gemakkelijk te ontwijken. Plotseling komt een kwaad nijlpaard achter één van de boten aan; hij wil zijn jong kennelijk beschermen. We varen verder naar een eiland waar visarenden leven. Als we dichtbij zijn worden de boten in linie gelegd en fluit een begeleider luid. Hij gooit een vis met daarin een stuk hout (voor het drijfvermogen) in het water en na drie tellen heeft de visarend de vis te pakken. Klik, die staat op de foto! De vertoning wordt 5 maal herhaald waarna we terug keren. Onderweg is er kort gelegenheid voor zwemmen. Enkelen maken daar gebruik van. Na de lunch is er tijd voor zwemmen in het zwembad bij het nabijgelegen hotel. Vlak daarbij een enorme termietenheuvel. Om 16.00 uur gaan we met 2 pick-ups naar een Pokot-dorpje op een half uur rijden. Ook hier weer dansen en zingen. We nemen ook een kijkje in een hut en zetten enkele dames op de foto. Gezien de kledij van dames op de linker foto, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de kleding speciaal voor de toeristen te voorschijn is gehaald. 

's Avonds vieren we de verjaardag van Kees en Yolande met een door hen aangeboden drankje bij de tenten en eten daarna op eigen kosten met z'n allen in het restaurant op de camping.

Dag 8: Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg. De afstand is maar 150 km, maar door het vele klimmen en dalen door de Rift Valley hebben we de gehele dag nodig, We vertrekken om 7.00 uur  en om 10 uur 15 maken we onze eerste stop langs de weg. Een eindje verder zie ik een vrouw met 3 kinderen tussen de struiken staan.  Het oudste kind trekt het jongste mee achter een struik als ik hun nader. Gelukkig heb ik snoepjes in m'n zak en leg deze op de platte hand. De moeder ziet dat ik geen kwaad wil en de kinderen nemen aarzelend het snoepje. Ik mag een foto maken en geeft Ksh 100 (1 $). Op blote voeten en met een groot vat water op moeders hoofd vervolgen ze barrevoets hun tocht. Ze hebben nog kilometers te gaan. Voor de lunch parkeren we de truck in de schaduw op Uchumi-parkeerplaats in Eldoret. Wij mogen de stad in en de chauffeurs gaan op pad voor nieuwe accu's. Kip doet inkopen voor de volgende dagen. Ik koop een T-shirt met de Big Five erop, 't kan mogelijk later als  voorbeeld dienen voor een in Arusha te maken eigen groepsshirt. Jan heeft erge last van diarree en ontdekt op het toilet van een pompstation dat er geen closetpapier is. Zijn eigen rol ligt in de bus, dan maar je onderbroek gebruiken!

Na 11 uur onderweg te zijn geweest komen we om 18.00 uur aan op de Sirikwa campsite in Cherangani Hills. 's Avonds valt Marlea bij de douches en bezeert haar eerder geopereerde knie. Grote schrik, na enkele dagen heeft ze gelukkig geen last meer van de knie. 

Dag 9: Op Sirikwa blijven we twee nachten, zodat we wat rustig aan kunnen doen. Om 8.00 uur ontbijt met daarna gelegenheid om nog wat uit te wassen. De camping is in de tuin van een oude Engelse Koloniale boerderij. De ongetrouwde dochter van de familie heeft veel weg van een heks! Om 9.30 gaat de groep met twee pick-ups naar een 2500 meter hoge berg. Vandaar lopen we de berg af naar Makutano (=ontmoetingsplaats). Eerst bezoek we de hutten van een bewoner. Ze zien er verzorgd en schoon uit, waarschijnlijk omdat ze van te voren op de hoogte gebracht zijn van onze komst. De lemen buitenkant is in pasteltinten beschilderd. In de hut op de foto is het linker gedeelte de zwart geblakerde keuken en het rechter deel slaapplaats (op de grond) voor de kinderen. De kinderen volgen ons barrevoets, soms met een broertje of zusje op de rug. Boven op de berg kunnen we Uganda zien liggen. We vervolgen onze weg tussen de velden door. Het is warm en regelmatig moeten we in de schaduw even uitpuffen omdat de weg ook berg op gaat. Mies valt maar krabbelt met wat schaafwondjes weer op. Jan heeft pleisters in zijn rugzak. In Makutano drinken we in het enige restaurant een flesje Cola en eten onze meegenomen boterhammen (voor zover dat nog mogelijk is). Met de auto's terug naar de camping en daar wat uitgerust en vogels gespot. Jan heeft nog steeds diarree en probeert met ORS de nodige suikers en zouten binnen te krijgen.